Hayat bazen olması gerektiği gibi olmuyor ne yazık ki.. Sadece olduğu gibi işte. Olmasını istediğimiz o kadar çok şey var ki..yada olmamasını istediğimiz. Ama ne yazık ki bilinen bir gerçek olan, evrenin biz bakarken soyunamaması her işimizi zorlaştırıyor. Evrenin biz bakarken soyunamıyor olması, zararımıza olan en büyük şey bence. Bütün mümkünlerin kıyısında çırpınmaktan başka bir şey gelmiyor elimizden. Ha oldu ha olacak diye kurduğumuz bütün hayaller, yaptığımız bütün planlar, biz ne zaman olduğunu bile fark edemeden hayatımızı değiştiriyor. Eskiden sıkıntı veren haller, lüksmüş gibi gelmeye başlıyor adeta. Bir yolu olmalı biliyorum, olmak zorunda. Belki bugün belki yarın ama olmalı.
Her şey daha güzel olsun. Hiç olmadığı kadar..
Bütün sıkıntılar uykularımızın ırzına geçerken, birbirimizin moralini bozmaya lüksümüz yok bizim.
ve benim hiçliğime katık nörotik düşlerim vardı ve kendi gölgemde kuruttuğum ağaç dalları ve çıldırışlarım çeyizliklerin kadardı.. içi dar ve sen sende var mısın şimdi, bende kaldığın kadar ?
çünkü hayat olduğu gibidir, olması gerektiği gibi değil.