- Gölge etme başka ihsan istemem -

Unutmak zorunda olduğum kişileri, unutmak istemesem asla unutamam. Hayatımda yediğim en büyük kazığı atmış olsa bile. İçimden gelmesi lazım gerçekten. Hiç bir umudum,hiç bir lafım kalmamış olması lazım. İçimde ona haykırdığım sitemler olmaması lazım. Hepsinden vazgeçmiş olmam lazım. Ama bunlar lafta değil gerçekten içimden geliyor olması lazım. Kimler ve neler için başardım bunu bugüne kadar. Gerçi bu derece hayatımdan çıkartmam gereken çok fazla kişi olmadı. Çok fazla kim tutamadığım için hep affettim. Bazen mesafemi korudum bazen koruyamadım. Ama yine de hayatımda fazla etkileri olmayan insanlardı bunlar. Ama yıllardır tanıyıp,tüm inancımla bağlandığım birisi beni hüsrana uğrattığı zaman unutmak,silmek gerçekten çok zor oluyor. Her şeyden önce kabullenemiyorum,hazmedemiyorum. Duygu patlamaları yaşıyorum,içime atıyorum,pesimist oluyorum. Ama bu günlerde öyle bir hale geldim ki içimde sinirden başka bir duygu taşıyamıyorum kolay kolay. Öyle bir sinirliyim ki.. Duygularım geçti,sinirim de geçecek. Geriye bir tek sen kalıyorsun geçmesi gereken. Uyanmam lazım bu düşten. Evet unutmam lazım biliyorum ama dediğim gibi henüz içimden gelmiyor. Ama çok az kaldı inan. 


Özlemeyeceğim seni. İnan bana özleteceğim özlendiğini bildiğin günleri !