Do ile başladı, inceden inceden. Genelde tercih edilmezdi. Zaman geçti sesler değişti. Re ile devam etti. Pek tarzım değildi. Mi, fa, sol derken ısındı sesler, gülüşler. Sol ve La birbirlerini sevdiler. Ahenk içinde dans ettiler. Şimdi düşününce risk imiş fakat, açılsın dedi gönül, olacaksa Si olsun. Açıldıkça güzelleşti, güzelleştikçe acıttı. Kusursuz olsun diye uğraştıkça nefes tüketti. Zaman geçtikçe yorar.. İsteksiz bir hırıltıyla tekrar Do'ya dönüşür. Bu başlatan Do değil. Aynı gibi görünür fakat karanlık ve boğuktur. Ciğerleri patlatır, nefessiz bırakır, sözleri yutturur. Bütün iş diyaframa kaldı. Si'ye dönüp şarkıyı bitirebilirsek ne ala. Bütün iş nefeste...
--------------- /
Hayat zorlaşınca, çıkmaz sokaklarda soluksuz kalınca,
Azalınca manadan, seyyar sevdalarda parçalanınca,
Dil yetmeyince, göz görmeyince, gönül hissetmeyince,
Kırılınca camdan kalp, dönüp yalnızlığa kilitlenince,
O zaman şarkı söylemek lazım avaz avaz,
O zaman şarkı söylemeli çığlık çığlığa.
O zaman yüreğin yükü hafifler belki biraz,
O zaman şarkı söylemek lazım avaz avaz ..
