28 Ekim 2013 Pazartesi

Bir gün her şey biter.

İlk defa seni düşünüp bir şeyler yazarlen ağlamıyor, acı çekmiyorum. Keşke demedim değil, dedim. Keşke bu kadar dayanıpta, bugün yenilmeseydim merakıma. Keşke hiç görmeseydim onları. Ama bunlar artık önemli değil. Asıl demek istediklerim şunlar;

Son kez teşekkür ederim. Beni geçmişten kurtarıp, devam etmeme neden olduğun için. İçimde kalan son bir beklenti ve umudun ne kadar saçma olduğunu gösterdiğin ve gerçeklerle yüzleştirdiğin için. Çok teşekkür ederim, çünkü tutunacak son bir dal olarak görüp sevgimi, belki bir gün demeye devam ediyordum. Çok teşekkür ederim bana gerçekten nefret edilecek bir insan olmadığımı, nefret edilebilir davranışlar sergileyerek gösterdiğin için. 

Hayatımda ilk defa, bir insanın bir sözü yüzünden fiziksel acı çektim. Ne kadar iğrenç bir insan olsam da gözünde, senin kadar düşemezdim. Ne kadar berbat kaldıysam bile aklında, sana o lafları hiç bir zaman yakıştıramaz ve o uslübu kullanamazdım. Boşuna ağlayıp sızlayıp, hala geçmişten gelen hayaletinin acısını çektiğimi bana bu şekilde dank ettirdiğin için çok teşekkür ederim. 

Kalbimdeki yerin dolmayacak. Hala -m eki ile rehberimde kayıtlı olan numaran bile değişmeyecek belki uzun bir süre. Belki bir buhran gecesi aklıma gelip, ne güzel günlerdi diyip sızlanacağım. Fakat şuan sahip olduğum hayatta, bugünümde ve yarınımda yerinin olmadığını çok iyi anladım. 

Herkes değişiyor ister istemez. Ben de değiştim. Çok hemde.. Özüme dönmemde varlığının değil yokluğunun etkisi baya bir oldu. Varlığında ve yokluğunda yaşattığın her şey için binlerce kez teşekkür ederim. Umarım hiç olmadığın kadar mutlu olursun. 

Acı bitti.