Hani deriz ya eski bayramlar yok diye. O hissi anlatamayacağım ama bilirsiniz işte, eski bayramlarda hissettiğimiz duygu yok artık. Ait olamama durumda hissedilen de bu duyguya benzer işte. Hiçbir özel günün bir özelliğinin kalmadığı hissi. Aslında hiçbir şeyin özelliği kalmaz. Sadece zaman geçsin ve kabus bitsin diye "uyumak" isteriz genelde. Yada melankolinin dibine vurur, kendimizi kapatırız bir şekilde. Ben uyumayı tercih ediyorum. En zararsız yöntemi bence melankolinin. Yada amaçsızlığımı, uyuma isteğime bahane ediyorum. Bilemiyorum. Gerçekten neler olduğu hakkında bir fikrim yok. Çırpındıkça batmak diye bir şey vardır ya, evet işte aynen o. Peki gerçekten nasıl kurtulunabilir bu lanet histen ?
Belki de artık hayata beyaz bayrak çekmemiz gerekiyordur. Hayatın çıkmazlarından dem vurmak yerine, kendi irademize savaş açmalıyız, kim bilir?
Sahi, burada genelleme yapıyorum ama tamamen kendimi anlatıp, kendime anlatıyorum. Anladınız zaten. [ -Emergncy *S.O.S ]
Hayat aslında basittir..!
You gotta be kidding me, right?
________________________________
It's difficult, to win the game according to yourself in spite of everything. By the way, you also lose the game according to yourself ! Double responsibility .It's mean... f*ck this shit..