23 Haziran 2011 Perşembe

Bu yazıya başlık bulamadım. Canım istemedi işte.

Sigaraya ilk başladığım zamanlarda ,genelde formlarda yada direkt olarak sorulan "sigara içiyor musun" sorusuna hayır derdim. Gerçekten sigara içtiğimi kabul etmiyordum. İçiyordum ama bırakabileceğimden o kadar emindim ki kafama hiç takmadım bu sorunu. Hatta bahanem de şuydu. "Bırakabilirim ama gerçekten bırakmak istemiyorum ki. Daha doğrusu bırakacak bir şey yok ya arada içiyorum". Yediniz mi bunu ? Hayır tabi ki. Zamanında bunu söylediğim kişilerde yemedi ve ne yazıktır ki şimdi daha iyi anlıyorum bazı şeyleri. Sigara içtiğimi kabullenmediğim günlerin üzerinden 3 yıl geçti ve şuanda gece 1'de tekel arayıp,son paramla sigara alacak kadar bağımlı olmuşum. Hele ki zayıf iradeniz varsa gerçekten hiç bulaşmayın böyle bir şeye ya. Ne bileyim. Sigara içtiğimi kabullendiğim halde bu kadar dokunmamıştı 3 yıldır. Neyse. Siz konuyu anladınız. by.


Sigarayı bıraktığım gün "o" nuda bırakıcam demiştim. Heyhat. Onu bile bıraktım da sigarayı bırakamadım. Arada ters orantı varmış meğersem. Neyse başka bahara.