Gitmek gitmektir. Kalmak kalmaktır. Beklemek beklemektir. Hayır efendim ! Gitmek kaçmak,kalmak terk edilmek ve beklemek günden güne ölmektir !

Aslında konu başlığında yazdığım şeye tam olarak katıldığım söylenemez. Gitmek kaçmak , kalmak terk edilmek değildir. Beklemenin de ölmek olduğunu söyleyebilmemiz için ne amaçla bekleme eylemi gerçekleştirildiğini bilmemiz gerekir. Ama çoğu zaman giden aslında terk edildiği için gider. Kalan onu zaten çoktan terk etmiştir.Giden, sadece birinin daha cesur olup bunu yapması gerektiği için gider. Hem kalıp hep terk edilmek, tam da burada bahsettiğim bekleyerek ölmeye eş değerdir. O zaman bu başlıkta " gitmek : terk edilmek, kalmak : kaçmak " olarak küçük bir değişiklik yapılabilir. Ama burada bahsetmek istemediğim farklı bir bakış açısına göre, yazdığım başlık gayet iyi ve beynimde yaşadığım olayları anlatıyor. Kalsın o yüzden. Anlatabildim umarım. Neyse.


Gerçekten ilham kaynağımın ne olduğunu bir türlü çözemedim. Çok fazla acı mı , orta dereceli acı mı, az acı mı , mutluluk mu,hiçlik mi ? Hepsini yaşadım fakat , hangisini yaşadığımda yazı yazabildim bir türlü çözemiyorum. Bu aralar hissiz olduğuma göre kesinlikle bu olamaz. Çok fazla acı ? Evet,belki. Aman neyse düşünmek istemiyorum şu an bunu. Sadece yazı yazabilmek,şiir yazabilmek ve şarkı yapabilmek istiyorum. Her istediğim tabi ki olmuyor fakat bu ara zaten hiç bir istediğim olmuyor. Bekleyeyim mi ? Mecburen. Ama çok sıkıldım. -Ama olsun bekle. - Ama gerçekten çok sıkıldım. + Ama bekle ! 

Neyse ki benim saçlarım siyah. Ok o zaman by ^^

"her vedanın ardında bir bekleyeni vardır kimsenin bilmediği
ve her gözyaşının altında bir dua
kimsenin duymadığı
çevir gökyüzüne başını
bakma arkana
gitmek gitmektir işte, hepsi bu !"