14 Temmuz 2011 Perşembe

Nedensiz sorgusuz bir rüya gözlerimde !

Bugüne kadar duygusallığımın bedeli olarak o kadar çok şey kaybettim ki.. O kadar yani. Çok güzel fırsatlar,değer verilesi insanlar,paralar,pullar,iş,güç,vs vs.. Ama hiç biri son 2 sene de kaybettiklerim kadar acı vermedi bana. Duygusal anlamda çektiğim acı hiç bir acıya benzemedi yıllar boyunca. En zayıf noktam orası diye mi bilmiyorum, hep oradan vurdular beni. Hep dedim değişeceğim, hepsinin üstesinden geleceğim. Ama açıkçası pekte başarılı olamadım. Hayatım boyunca hep birileri için kendimden ödün verdim, arkasına bile bakmadan gitmelerini izledim,ağladım,sızladım,gururumu hiçe saydım. Hep yaptım bunları evet. Ama yaşadıklarımın getirdiği yorgunluk bende öyle bir şeyler değiştirdi ki , bu değişime ben bile inanamadım. En çok değer verdiğim insanların gitmeleri bile koymadı bana. Çok yorulmuştum çünkü. Hala da öyleyim. Bir adım atmaya bile mecalim yok.Özledim evet, inkar etmiyorum bunu. Ama yorgunluğum özlemlerimden çok daha fazla. Hayat gelecekte neler getirecek hiçbir fikrim yok ama benim bundan sonra bildiğim tek şey, bir beni bildiğimdir. Hala değer verdiğim insanlar , bazı istisnalarım var ama onlardan gerisi koyver gitsin. Böyle yani.




"Siyah beyaz düşlerimde seni hatırlarım,
Bomboş ellerimde seni duyumsarım,
Sensiz gecelerde sensiz ağlarım,
Sonsuz gecelerde sensiz ağlarım.."