18 Kasım 2011 Cuma

Acıtır da, öldürür de.

Nasıl olur böyle bir şey ya? 
Belki bağımlılıktır, olabilir. İnkar etmiyorum. Kokunu kaybettim diye içim cız etmişti. O da mı bağımlılık? Peki ya yüzüne bakmaya doyamamak? Neyse ki kokun geri geldi. Zor oldu ama başardım. Araf'a sıkıştırdım bütün duyguları, sadece kokunu bıraktım geriye..  Bir de sen uyurken seni izleme ihtimalini. İşte ikisi beni çok yoruyor. Atamıyorum onları. Ama görmezden gelmekte en zorlandığım şey gözlerin. Resmen konuşuyorlar, her şeyi anlatıyorlar. O kadar zor ki onları görmezden gelip de, yanında olabilmek. O kadar zor ki konuşamamak, dokunamamak, yüzüne saatlerce bakamamak. 
Peki ya başaramazsam ? Ya yenemezsem mantığımı ? Ya kokun, yüzün, acın, her şeyin giderse benden? Yaşatabilir miyim seni, kalbim direnebilir mi yokluğuna ? Çok zor. Peki ya kolay olan ne ? Yok ki.
Sadece zor işte, gerisi iyilik güzellik.
Ha tabi, şimdilik !


Hayallere bağlanmak ve yaşamayı unutmak iyi değildir.
Eee,sonra ?


Öptüm sevdiğim,
Gözlerinden..
___________________________________


Gerçek varsa düşte var.
Düş varsa gerçek yok !
Olduramıyor'um gel..