20 Kasım 2011 Pazar

Artık yokmuş.

Nasıl başarıyorsun bunu bir türlü anlamadım. Her seferinde daha güçlü olacağıma adım gibi eminken, moralimi tek bir cümleyle alt-üst etmeyi nasıl başarabiliyorsun ? Peki ya cevap verememem ? Milyarbinyüzler tane cümle geçerken aklımdan susmam niye? Özellikle mi yapıyorsun bir anlayabilsem.. 


Moralimi bozma olayına gelelim. Gözünden nasıl düşebilirim ki ? İnsan,olmadığı bir yerden nasıl düşebilir ? Gözlerin zaten güncel konularımızdan bu aralar. Gözünde zaten yoktum ki. Anladığım üzere aklında da, kalbinde de, hayatında da... Benim,seni hayatımdan çıkaramadığım için bana üzüldün de yardım mı etmeye çalışıyorsun ? Evet artık bu ihtimali düşünmeye başladım. Çünkü hiç bir sebep yok. Yoksa sebep sana aşık olmam mı ? Yoksa ne ? Özellikle yanında olduğum zamanlar bunu sana soramamak ve binbeşyüzmilyon tane fikir üretmek o kadar zor ki.. Bir zamanlar canından daha yakın olan bir insana, açık açık bir şey soramamak.. Bide ben seni hep severdim, hatırladın mı ? Az önce resimlerimize baktım da , her yerde her koşulda saçma sapan sebeplerle sana dokunabiliyordum. Gelip seni yanağından vakumlar gibi öpmeme kızmıyormuşsun eskiden. Seninle uğraştığımda bağırmıyormuşsun bana. Hep dalga geçerdin ama severmişsin beni eskiden sanki.. Konuşurmuşsun benimle. Ne zaman tükettik biz kelimeleri, ne zaman geriye anlamı çözülemeyen bakışlar kaldı ? Ne zaman başladı bu yitiren hikaye? 

Aşk değil, sevgi değil, kardeşlik değil, dostluk değil. Başka bir şeydi bizimki. Ne zaman bozuldu hiç düşündün mü, ben düşündüm sevdiğim. Her gün düşünüyorum. O değilde, tek dönmek istediğim yer 2010 yazı. Biliyorum yanımdaydın, sendin. Kızar mı diye korkmadan saçlarını okşayabiliyor muşum o zamanlar. Aşktan daha zor olan bu galiba. Keşke her yazdığın şeyi üstüme alınmasaydım zamanında. Şimdi her şey daha kolay olurdu belkide..  O kadar zor bir acı ki bu, ölmüşsün gibi. Keşke bütün bunların sebebinin sadece hayat derdi olduğuna inanabilsem. O zaman her şey çok daha kolay olur belkide.. Saygı duyarım o zaman. Hayatında, herkesten daha çok kendine ve işine önem verdiğin için çok fazla saygı duyarım. Ama başka bir şeyler var, biliyorum. Biz eskiden sinemaya giderdik hatırlıyor musun ? Bir keresinde sinemanın "love suite" koltuğunda oturmuştuk. O zaman sevgiliymişiz gibi hissetmiştim, ne güzeldi. Filmin 2.bölümüne gittin mi ? Kiminle gittin ki.. Bir de aşk tesadüfleri sever'e takmıştım. Onu da izledin mi ? İzlemen değilde, başka biriyle izlemiş olma ihtimalin çok sıkıyor canımı. İnşallah dediğin gibi, hiçbir şeye ayıracak zamanın olmamıştır da, işten güçten vakit bulup gidememişsindir. Bencil olmak istemiyorum ama elimde değil ki.. Ben seninle sadece konuşabilmek için aylardır kıvranırken, başka biriyle sinemaya gidememiş olmanı söylemen beni delirtiyor. Sana o kadar yakınken, artık asır kadar uzak olmak ister istemez çıldırtıyor. Her gece rüyamda elini tutup, sarıldığımı görürken, sabah uyandığımda buz gibi gözlerini görmek çok acı, gerçekten.


Öptüm,
gözlerinden..


_______________________________________
gece ve düş.