Aşkımı edebiyatla süslerdim. Farkettim ki edebiyatı bile süsleyen aşk..wait fot it.."mış"..

Tüm bu edebiyat şeyleri bana çok boş gelmeye başladı. Takıntılı olduğum şeylere rastlayınca hala etkileniyorum ama eskisi gibi günlerce oturup Cemal Süreya bile okumuyorum.(Alıntılara devam ederim, hiç acımam)  Müzik dinlemekte bunun bir parçası. Hepsinden sıkıldım. Aslına bakacak olursak her şeyden sıkıldım. 10 gün öncesine kadar bana güzel gelen ve zevk aldığım her şeyden hatta güzel gelmeyenlerden bile sıkıldım. Neden sıkıldım sorusuna cevap bile veremiyorum üstelik. Herkes öğüt veriyor yada "titre ve kendine gel" modunda atarlanıyor. Ondan da sıkıldım. Sırf bitsin diye dinliyor gibi yapmaktan da sıkıldım. Hatta hiç konuşmaya başlamasınlar diye gülümsemekten sıkıldım. Ne demiş Cemal Süreya: "Neden durgunsun sorusuna cevap aramaktan.... ve bunu sormasınlar diye gülümsemekten yoruldum." Belki biraz klişe bir söz oldu artık ama çok doğru. Bu ara beni en çok sıkanlar, en yakınımdakiler ve sonuç hep aynı ; "Senin iyiliğin için.." Ama ben bunu zaten biliyorum. Açıkçası olay şu; Bana bir iyilik yapın ve ben kendime gelene kadar beni rahat bırakın.. İşte her zaman diyemiyorsun böyle. Hele anne babaysa.. Benimkiler zaten sınırdalar, yanardağı ateşlemenin lüzumu yok. 


"Başka türlü bir şey benim istediğim, ne ağaca benzer ne buluta.."

Sen bakma bu kadar hüzünlü şeyler yazdığıma, ben çok gülerim. Ve gülerken hiç kimse yalan olduğunu anlayamaz. [Cemal Süreya]


__________________________


Kind of weird things.^^


Hidin' behind tears.
Hidin' behind words.
Hidin' behind all of them.


Fcuk.