28 Ocak 2012 Cumartesi

Une Belle Histoire **

Hiçbir şeyin önemi yok sanki hayatta.. Hiçbir acının kalıcılığı, hiçbir değerin geçiciliği, hiçbir karanlığın sabahı..
"Mutlu son yoktur, mutlu olsa son olmazdı" demişler. Aynen öyle işte. Ne önemi var ki o zaman bir şeylerin. Değeri var belki, evet.. ama önemi yok. Öyle hissediyorum işte, nasıl anlatsam. Önemli olmasına bir sebep yok. Yada önemli kılmaya gerek yok. Önemli kılmadığımız bir şey neden değerli olsun o zaman değil mi ? Değil işte.. Öyle olmaz. Bir şeylere ne kadar önem verirsek, o denli değerini kaybediyor çünkü. O yüzden bırakalım değerli olsun, önemli değil. Herhangi bir şeye önemli sıfatını verdiğimizde, zamanla birlikte müthiş bir oyun hazırlıyorlar bize karşı. Hayatın cilvesi dedikleri şeyden. Önem değer grafiği işte. Ters orantı. Her neyse.. Bir insan mesela.. İnsana önem vermek mi yoksa değer vermek mi daha iyi ? Yada daha önemli ? "Önemli" !! İster istemez kullanıyoruz işte. Bir şeylere bu sıfatı biçmek zorunda kalıyoruz. Ama aslında hiçbir şeyin önemi yok. Hayatımızda önemli şeyler değil değerli şeyler olmalı. Değer vermek zaten birinci sınıf bir şey. E bide işin içinde saygı, sevgi olduktan sonra önemli olmasının hiç gereği yok. Önem vermek telaş gibi sanki. Zorunluluk gibi. Sanki "to do" listesinde "checked" olmayı bekleyen, zorla yapılan bir iş gibi. Ama değer öyle mi ? İçten geliyor, böyle kalbim en derinlerinden. Kelimeler bile böyle hissettiriyor bana.
Ama değer vermekte zor bu devirde, çok dikkatle yapılması gereken bir şey. Önem verdikçe değerini kaybeden şeyler olduğu gibi , değer verdikçe önemini kaybeden o kadar çok şey var ki.. Ama gizli gizli değer verebiliriz. Telaşsız bir şeydir o. Sıkmadan, sıkılmadan, kaybetmeden, kazanmadan. Sadece değer vermek önem vermeye oranla daha kolaydır. O yüzden onu seçmeyi uygun görüyorum ben. O yüzden daha doğru geliyor bu bana. Mavi bir telaşla önem vermeye çalışmak yerine, mavi ve telaşsız bir değer daha güzel. 
İnsanın kokusu hep aynı mı kalırmış, şaşırdım!

"Bana baktın mavi ve telaşsız. Sustuk. Başka bir yaşamda başka bir mutlu son. Biz bunu hak etmiştik. Hikayemiz orada bir yerde, hep benimle duracak. Dayanabilmemin tek yolu bu çünkü."


Bonus Şarkı : Une Belle Histoire