20 Eylül 2011 Salı

Gel(de)medin ki...**

İlk defa bu kadar çaresiz kaldım. Nereye saldıracağım diye bilemeden, saçma sapan davranıyorum. Sen olsan daha kolay olurdu. Kendimi yendim, düşüncelerimi, duygularımı, her şeyi yendim. Sırf seni aramamak için sarhoş olmayacaktım güya. Onu bile yapamadım. Sarhoş cesaretiyle mesaj atmasam, numaranı değiştirdiğini bile bilmeyecektim. Bir zamanlar gerçekten istediğim şey olmuş aslında. Bitmişiz biz. Kalmamışız. Aklımda da kalmasaydın keşke. Nasıl geçer bu ömür sensiz ? Dayanamam. Dayanamıyorum. Of. Bu nasıl bir gece ? Bu günler nasıl iğrenç ? Neden her taraf bu kadar sessiz ? Niye dünya bomboş ? Tıklım tıklım yalnızlık... Allah'ım ne olur yardım et. Bitsin bu işkence.


Ah yandım ben Allah'ım.. Buna can dayanmaz..
Al onu getir geri, bir daha vermeyeyim..
Al onu ver bana geri.. !
_____________________________________________


Ne kadar az yol almışım, ne kadar az yolun başındaymışım meğer..
Elimde yalandan,kocaman,rengarenk,geçici,oyuncak zaferler...


Küçüğüz...