Cemal Süreyanın - Sana giden yollar kapalı şiiri favorilerimdendir. Çok severek dinlerim de söylerim de. Fakat bugün başka. Hatta sanıyorum ki bundan sonra da başka olacak. Yine tek dert beyin işte. Ah bir unutabilsem. Ah.. Eskiden yapınca mutlu olduğum şeyler bana şuan acı çektirmese, hayat daha güzel bir yer olabilir diye düşünüyorum açıkçası. Ama ne şarkıların,ne şiirlerin,ne de kaderin hiç bir suçu yok bu işte. "O"nun da bir suçu yok hatta. Tek suçlu benim. Kim sana dedi ki hatıralarını kâbusa dönüştür diye. Çek şimdi ceremesini. As suratını mal mal, hüzünlen,acı çek. Geber amk.
Üstadın o canım şiiriyle bitirip "mission complete" yapmak istiyorum :)
Biliyorum sana giden yollar kapalı,
Üstelik sende hiçbir zaman sevmedin beni,
Ne kadar yakından ve arada uçurumlar,
İnsanlar,evler aramızda duvarlar gibi..
Uyandım uyandım hep seni düşündüm,
Yalnız seni,yalnız senin gözlerini,
Sen Bayan Nihayet, sen ölümüm kalımım,
Ben artık adam olmam bu derde düşeli.
Şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum ordan oraya,
Yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki.
Anımsamıyorum yarı dolu bir bardaktan su içtiğimi,
Ve içim götürmez kenarından kesilmiş ekmeği.
Kaç kez sana uzaktan baktım 5.45 vapurunda;
Hangi şarkıyı duysam, bizimçin söylenmiş sanki.
Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor,
Nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini.
Çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu;
Bağışla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri.
Rastlaşmamak için elimden geleni yaparım,
Bu böyle pek de kolay değil gerçi…
Alışırım seni yalnız düşlerde okşamaya;
Bunun verdiği mutluluk da az değil ki
Çıkar giderim bu kentten daha olmazsa,
Sensizliğin bir adı olur, bir anlamı olur belki
İnan belli etmem, seni hiç rahatsız etmem,
Son isteğimi de söyleyebilirim şimdi:
Bir geceyarısı yazıyorum bu mektubu,
Yalvarırım onu okuma çarşamba günleri....
