Herşeye rağmen özlemek,özlendiğini düşünmek,özlemleri bile özlemek ve böyle şeyler işte !

Eğer geçmişte kalan bir fotoğraf karesi size, kin'den uzak mutlu anıları hatırlatabiliyor ise hayat sizin için zordur. Beyninizle değil kalbiniz ile düşünüyorsunuz demektir.En küçük bir duygusallıkta bütün yaşananları,söylenenleri unutan insanlar hayatları boyunca üzülmeye mahkumdurlar. Kendiniz hata yapmışsanız köpek gibi özlemeniz de bir problem yoktur. Pişmanlık,acı,hüzün hepsi çok normal şeylerdir. Ama hatayı yapan siz değilseniz ve hala deliler gibi duygulanıp,hüzünlenebiliyor iseniz işte o zaman büyük problem var demektir. Ne demişler. "Sana bir kere yanlış yapanı affetme ! Affedersen bir daha yapar. " Çok doğrudur. Çünkü bir kere kayış kopmuştur. Ondan sonra nasıl olsa affeder diye bir kez daha yapar ve sonra bir kez daha. Bende bu hatayı bile bile yapanlardanım. Özledim be. Vallahi çok özledim. Daha 15-16 gün falan oldu ama gerçekten özledim. Her yerde karşıma ikimizle ilgili bir şeyler çıkmaya devam ederken nasıl hayatımdan tamamen atabilirim ki ? Ama inanıyorum başaracağım bunu. Hep bir eksiklik o belki benim hayatımda. Belki her şeyden çok özlerim, her şeyden çok ararım ama geçer ya. Geçer dimi ? Umalım ki geçsin. Birlikte yaptıklarımızı değil de bana yaptıklarını hatırlaya hatırlaya unutacağım seni. "Aşk" acısını unutmak zordur ama gerçekten unutacağım. Eminim buna. Hadi bakalım.  

"Yalnız Aşk'ı vardır aşık olanın ve kaybetmek daha güç bulamamaktan.."










ümraniye elektrik